Boek: Advocaat van de president
Auteur: Geert-Jan Knoops
Uitgave: A.W. Bruna Uitgevers (2010)

----------

Beschrijving
In 2003 bekent een hoog Al Qaida-lid aan de CIA dat Saddam Hoessein en Al Qaida samen beschikken over massavernietigingswapens. Onder grote politieke druk besluit de Amerikaanse president Jeremy Sawyer om Irak binnen te vallen. Wat Sawyer niet weet is dat er een ingenieuze politiek-militaire val voor hem is uitgezet. Als drie jaar later Benjamin Olivier tot president wordt gekozen, start er een uniek strafproces tegen de oud-president. Is Jeremy Sawyer werkelijk slachtoffer van een sinister complot? Als de advocaat van Sawyer op mysterieuze wijze vermoord wordt aangetroffen in zijn kantoor, wordt de New Yorkse strafpleiter Matthew Baldwin door Sawyer gevraagd de verdediging over te nemen. Baldwin stuit in zijn verdediging op intriges die hij eerder niet voor mogelijk hield. Zal hij in staat zijn om de Amerikaanse jury ervan te overtuigen dat zijn cliënt zich niet schuldig heeft gemaakt aan het opzetten van een illegale oorlog?

----------

Recensie rechtsethiek.nl
Een boek van Geert-Jan Knoops zit inhoudelijk natuurlijk goed in elkaar. Maar daar houdt het niet mee op. Het boek Advocaat van de president leest ook lekker weg: een echte pageturner. Ondertussen komen ook een aantal beroepsethische kwesties langs die een mooi inzicht geven in het beroep van Amerikaans advocaat.

Voor de kenner kent het boek wel een aantal nadelen. Het boek zit tussen fictief en waargebeurd en soms werkt dit goed, soms niet. Dat de oudpresident van Amerika bijvoorbeeld niet gewoon George Walker Bush wordt genoemd maar Sawyer, werkte voor mij storend. Helemaal omdat Saddam Hussein wel weer bij naam wordt genoemd. Het verhaal zelf compenseert echter veel. Wel is het jammer dat de rol van Bybee en Yoo niet groter is in het boek (ze worden natuurlijk ook niet bij hun echte naam genoemd). Een gemiste kans?

Omdat niet iedereen thuis zal zijn in het Amerikaanse rechtssysteem legt Geert-Jan Knoops bepaalde onderwerpen ondertussen vaak inleidend even uit. Bijvoorbeeld wat de waarde is van een goede openingsverklaring of wat de plaats is van het US District Court of wat de Hazelton-gevangenis is. Voor de niet-kenner is dit (hopelijk) waardevol.

Wat ons vakgebied raakt is onder andere een (korte) bespreking van de problematiek rond het vrijpleiten van een schuldige (57), de beperkte rol van het slachtoffer in een strafproces (66), de vaak eenzijdige insteek van het OM (121), het vertrouwen dat een advocaat moet hebben in zijn cliënt dat hij of zij geen gekke dingen doet tijdens de zitting (145) als de plaats van onrechtmatig verkregen bewijs (193).

De mooiste passage voor mij is echter die waarin Knoops aangeeft wanneer een getuige door een jury als betrouwbaar wordt gezien: als de eigen voorstelling van de zaak overeenkomt met de verklaring van deze getuige hieromtrent (132).

Voor de rest verwijs ik graag naar een recensie van Jan Jaap Karsten in het Nederlands Dagblad (28 mei 2010):

Van alle juristen die er wereldwijd rondlopen, houdt maar een klein deel zich bezig met het strafrecht. Van dat groepje is het maar weinigen gegund om zich te begeven op het terrein van het internationaal strafrecht. En wij, mazzelaars, hebben Geert Jan Alexander Knoops die het dan ook nog eens goed uitlegt in een roman. Dat moeten we koesteren. En lezen natuurlijk.