In Jurist en Literatuur, het magazine van Juridischboek.nl stond in het eerste nummer een interview met Alex Brenninkmeijer met als centraal onderwerp mediation. Ondanks een jaar oud is toch de volgende passage nog interessant voor ons:

Volgens Brenninkmeijer is het tijd voor een kleine anekdote die de verknochtheid van juristen aan procederen verduidelijkt. ‘In de Verenigde Staten is een onderzoek geweest hoe het toch kon dat juristen zo ongelukkig zijn. Binnen deze beroepsgroep zijn er veel meer echtscheidingen, veel meer alcoholisme en ander onheil. Wat bleek, er zit een heftige juridische oriĆ«ntatie. Een jurist is het gewend om de fout op te zoeken...’

Nu wordt in veel ethiekonderwijs juist ruimte gegeven om de studenten verder te ontwikkelen in "critical thinking". Maar is het ontwikkelen van een kritische houding wel nodig? Zeker nu juristen gewend zijn om gericht te zijn op fouten? Het kritisch denken omvat natuurlijk nog wel meer: het is een gerichtheid op onafhankelijk denken waarbij ook een open, onderzoekende houding gevraagd wordt. Hebben rechtenstudenten hier reeds meer of juist minder aanleg voor gezien hun juridische oriƫntatie?

- Brenninkmeijer: ‘De filosofie van mediation is om het buiten de wet te
houden’
, Jurist en Literatuur / Meesterlijke teksten (mr. Olga Hoekstra), juni 2009